vrijdag 15 maart 2013

Eindelijk....

weten we het.
Eindelijk...
Na hele lange tijd weten we nu wat er aan de hand is met Silje.

Steeds werden we van het kastje naar de muur gestuurd door de huisarts.
Ach...valt wel mee....loopt allemaal niet zo'n vaart....
Ze is nog jong....
Komt wel goed......
Toch maar concentratietestje doen bij de kinderarts??
Oké....doen we dat toch....
Na de test bleek dat ze inderdaad concentratieproblemen had, net als haar zus.
Beiden kregen methylfenidaat (oftewel Ritalin onder een andere naam)  voorgeschreven.
Bij haar zus werkt dat voldoende. In de ochtend neemt ze haar dosering en dan om 12 uur bij de boterham en dat werkt voldoende om haar aandacht bij haar werk te houden en cijfers van hier tot Tokio te halen.
Bij Silje leek het aanvankelijk te helpen.....
maar al gauw veranderde dat weer.
Eind groep 4 bleek toch wel dat er wat moest gaan gebeuren, niet voor haar schoolresultaten, maar voor haar zelf. Ze kreeg last van faalangst. En hevig ook. Op sociaal vlak begon het minder te lopen.
Ze zonderde zich meer en meer af...was vaak alleen op het plein...
en juf merkte dat ze er toch last van kreeg.

Op mijn vraag aan de huisarts of het mogelijk was dat Silje misschien onderzocht en getest kon worden, stuurde hij me door naar de kinderarts, want die schreef de medicijnen voor.
De kinderarts vond het allemaal niet nodig dat ze getest werd, want aan "rugzakjes" had je tegenwoordig niks meer. Wel kon ze andere medicatie krijgen. Dat hebben we 3 dagen geprobeerd....toen ben ik er mee gestopt om het te geven. Ondanks dat Silje geweldig vrolijk werd...enorm creatief....en zingend en lachend door het huis ging.....werd ze gek van zichzelf.....haar hoofd liep over van energie...en ze zag dingen die er niet waren. Net of ze volledig stoned was.

Toen kon de kinderarts niks meer voor ons betekenen...en ook de huisarts gaf niet thuis.

Ik ben op zoek gegaan naar een andere huisarts. En heb hem het verhaal voorgelegd.
Hij zei direct dat dit niet zo door kon gaan.
Schreef een verwijsbrief voor een kinderpsycholoog.....ééntje die hij persoonlijk kende en waarvan hij wist dat ie goed was. Hij heeft de goede man 's avonds ook nog gebeld om te vertellen dat Silje zo spoedig mogelijk bij hem in de praktijk moest zijn, omdat Silje gewoon helemaal niet lekker in haar vel zat.

Dat was vlak voor de kerstdagen.
Ik kreeg talloze lijsten opgestuurd om in te vullen. School kreeg ook lijsten.
Eind januari had ikzelf het eerste 2,5 uur durend gesprek met hem om zoveel mogelijk te vertellen over Silje.
Daarna was Silje zelf aan de beurt. 3 weken achter elkaar kreeg ze 2-3 uur lang, testen.....vragenlijsten....en eindeloze vragen gesteld van de medewerkers. 
Toen kreeg ik weer lijsten om in te vullen....honderden vragen.....

En toen was het eindelijk 12 maart.
Ik had een afspraak van 2,5 uur om alles door te praten.

Daaruit kwam het volgende;
Silje heeft 
ADHD
Lichte vorm van autisme
Lichte vorm van PDD-Nos

Daarbij is een IQ test afgenomen waarvan
Verbaal-IQ :136
Performaal IQ:112
Totaal IQ: 129

Eindelijk vallen dingen op hun plek.
Krijgen we de handvatten waar we zo vaak om hebben gevraagd.
Wat kan mij het schelen welke "stempel" het meiske heeft, maar dat "stempel"
heeft ze wel nodig om de juiste handvatten te kunnen gebruiken! Waarom snappen jullie artsen dat niet?????
Wat denk je hoe het voelt als je je meissie verdrietig ziet worden omdat ze dingen gewoon niet begrijpt?
Hoe denk je dat het is als wij in ons gewone abracadabra nederlands uitdrukken....
zoals bv; joh...je hebt vierkante ogen van het televisie kijken....
waarop dat kleine meisje totaal van slag naar de spiegel loopt omdat ze vierkante ogen heeft!!!

Kijk.....dat abstracte taalgebruik....strakke structuur....duidelijke tijden.....duidelijke afspraken...daar waren we al mee bezig hier thuis....omdat we wel merkten dat dat beter werkte....
Maar nu is het gewoon bevestigd....en nu kunnen we eraan werken dat we beter op onze woorden letten....dingen duidelijk zeggen in simpele "rechte" woorden..zonder al dat beeldspraak.
Dat het druk is in haar hoofd dat blijft.....maar dat ze met haar handen naar haar hoofd grijpt omdat ze het niet meer aankan die drukte...omdat er teveel aan prikkelende informatie binnenkomt....die zij niet in de juiste vakjes kan opbergen....daar kunnen we wèl wat aan doen....
En  daarom wilde ik dat "stempel"....heren artsen.......
En niet om er slechts een plakkertje op te plakken met daarop welke aandoening dan ook.

Ik ben er blij mee.
Gewoon....deze dingen maken haar wel tot SILJE.
Mijn dochter.
Mijn meisje waar ik ongelofelijk trots op ben.
En waarvan ik onvoorwaardelijk hou inclusief stempel.

Maar ik kan dat meisje nu helpen....gericht helpen.
Om haar te leren haar leventje te leven die zij wil.
En haar leren omgaan met haar "stempeltje"......

Ze is begonnen met een sociale vaardigheidstraining in de praktijk van de kinderpsych.
12 weken lang op dinsdagmiddag van 16.00 tot 17.30.
Met een stuk of 8 kinderen zoals zij.....
En samen werken ze aan elkaar en aan zich zelf.
Ze heeft het er reuze naar haar zin.

Ze is blij.
Opgelucht.
Ze is blij te weten wat ze heeft.
Ze is blij te weten dat ze niet de enige is.
Ze is blij te weten dat ze niet gek is in haar hoofd.

Ze heeft zich voorgenomen om binnenkort in de klas te gaan uitleggen wat ze heeft.
En uit leggen wat ze lastig vind....en waarom ze soms dingen doet die misschien niet helemaal handig zijn.

Ik vind dat wel lef hebben....ondanks haar faalangst heeft ze toch ballen!!
(kijk.....en dat zijn nu zinsopbouwen waar Silje helemaal niks van snapt! Ze heeft maar 1 bal....een blauwe adidas voetbal!!!)

Stoer kind!!

maandag 4 maart 2013

Kringloop lampje

Ik was al tijden op zoek naar een lampje.
Een hanglampje voor in de hal.
Dus hij moest niet te lomp zijn....of te grof....en vooral niet oubollig.
Hij moest natuurlijk wel passen bij mijn kleuren donkergrijs/wit.

Maar ik kwam nog geen leuk ding tegen....ja....kwam wel leuke lampjes
tegen, maar de prijs was dan weer niet leuk.
Tuurlijk zocht ik bij de kringloop, maar het was wat lampje betreft nooit mijn lucky-day.

Maar 2 weken geleden zag ik een lampje hangen.
Zo'n oubollig oma-lampje.
Met spuuglelijk goudkleurig metaal.
Maar wel met een wit glazen kapje. Je weet wel.....zo'n olielamp-kap.....wat ik eigenlijk niet eens mooi vind.
De onderkant van het lampje was heul lichtgroen porcelein.
Ook de verkeerde kleur dus.
Maar ja....de grootte was perfect.
En op zich was ie best wel errug schattig eigenlijk.....

Fotootje gemaakt met mijn whatsappje....en opgestuurd naar Hans.
Ha....net wat ik dacht....
het groen was niet mooi.....en dat goud...tsja......als ik hem echt wilde.....nou dan moest het maar.....las ik tussen de regels door.
Maar ja....dan hoeft het mij al niet meer.
Ik naar huis.

Vorige week gingen we samen naar de kringloop om daar de voorraad wat aan te vullen wat wij over hadden.
En verrèk...het lampje hing er nog....wat ik dan wel weer begreep....zo lelijk als ie was.
Ik liet hem zien aan Hans....nu live....
Tsja....goh.....hij is wel schattig.....
maar dat groen....en dat goud....
Ach....neem hem mee......we zien wel....

Nee....ik doe het niet. Hij is gewoon lelijk.
Nee...dat goud....afgrijselijk.
Dus zonder lampje naar huis.

Maar toch zat het niet lekker....ik moest toch dat lampje..ook al was ie erg goud....
Heb er gewoon slecht van geslapen.....sufdoos.
De volgende dag ben ik alleen weer naar de Kringloop gekacheld. Die lui daar zullen wel gedacht hebben....daar heb je dat mens weer te loeren naar dat lampje....
Maar ach......er loopt wel meer raar spul rond daar...

Even later zat ik met een in krantenpapier gewikkeld spuuglelijk lampje van €7,50 in de auto en reed naar huis.
Daar heb ik hem schoongemaakt en opgehangen aan de gordijnrail om eens op mijn gemak te bedenken hoe ik dat ding toch eens kon pimpen.

Ik heb het hele geval uit elkaar geschroefd. 
Ik heb een spuitbus matte verf bij de Action gehaald voor €2.09 en ben aan de slag gegaan......

Kijk...zo was ie...



Dat goud.....omg.......van dat kermis-goud.....echt vréselijk!
Máár.......mijn oog zag het goed....
het is gewoon een mooi lampje geworden.....ja oké....smaken verschillen.....maar ik vind hem erg mooi......laat ik het dan zo zeggen....en hij past prachtig bij mijn oude gepimpte kapstok en meidenkast....
Kijk....
Dit is het lampje nu;




Gaaf hè??
Heb er net nog even een zwart snoertje doorheen getrokken en aangesloten op de fitting....
en dan kan ie hangen!!
Het hele lampje kostte me uiteindelijk €9,59.
Leuk prijsje toch??

zaterdag 2 maart 2013

Lammfell......

.....daar zijn mijn sloffen van gemaakt.
Lammfell...

Of in het nederlands; lammetjesvel.

Maar geen gewoon lammetjesvel hoor. Nee.....het komt ergens uit Zweden.
Denk ik.

Mijn sloffen zijn jaren oud. Echt jáááren!
En ik overdrijf niet.
Ik denk dat ze ongeveer een jaar of 10 zijn.
Echt!
En ik loop er elke winter op. Dag in...dag uit.
Mijn winter begint ergens in september......en eindigt zo rond blote-voeten-weer.
Thuis loop ik de hele dag op mijn sloffen. Zo gauw ik uit bed kom doe ik ze aan....en ze gaan alleen uit als ik naar buiten ga....om eenmaal weer thuis, onmiddelijk mijn sloffen weer aan te schieten.

Mijn sloffen en ik......ppfff....ik kan er niet zonder.

Weet je...ze zijn perfect.
Helemaal van leer. Zacht, soepel leer (suede-achtig). De zool is dubbel leer...waarvan de onderste zool van rendier leer is gemaakt.
Het is een hoog model. Je kan hem eventueel omslaan, maar dat doe ik niet.
Ze zijn warm, comfortabel. En ze passen zich perfect aan aan je voet.
De binnenkant is van gekruld vacht. Lammfell dus.
Van het Gotland Schaf.
Kijk....zo ziet het lam eruit....

Is het geen prachtig beestje???
Mijn sloffen zien er van binnen ook zo uit.
Niet zo schattig.....maar wel allemaal krullen.
Zelfs na 10 jaar nog!
Ik gooi mijn sloffen in de wasmachine, op een wolwas-programma ;))
ze komen er kleddernat uit....ik laat het natte leer gewoon drogen aan de lucht en ze zijn dan nog even zacht en soepel.
Ze stinken niet. Ook niet na 10 jaar.....er zit geen sprankje zweetvoet lucht in.

Ik ben ernstig verknocht aan mijn sloffen van lammfell.

Maar.........

Ik denk dat ik binnenkort afscheid moet nemen van mijn sloffen.
Ze zijn ernstig versleten. Nogal belachelijk erg versleten.
Eigenlijk moet ik me er voor schamen. Maar tsja....dat doe ik niet.....
maar ik moet eerlijk zeggen...ik kan er niet meer naar een gala-feestje...zeg maar.

In mijn gezin word nu al jaren geroepen dat ik ze toch echt eens weg moet doen.
Want dit kan ècht niet meer.....
Ja....oké....ik snap het wel.....maar..........uhm.......ik kan het nog niet.
Ik kan mijn lammfell nog niet in de vuilnisbak gooien...
Ze zitten nog zo lekker tussen de gaten....
Ja heus......en de wol krult nog...
en ze zijn ook heus nog warm....
Echt waar hoor.
En als ik de voeten nu  onder tafel hou....in plaats van erop....dan valt het toch niet zo op...???

Jongens....ze zitten zóóó lekker....
ze passen zóóó goed.....
ze zijn zóóó comfortabel.....

en ik wil zóóó graag nieuwe.....

Maar jezus.....wat zijn ze duur.
Dat wist ik toch helemaal niet meer!!!
Ik wilde trouwens dat ik wist wáár ik ze gekocht had....maar dat weet ik niet meer na 10 jaar.
Ik vermoed ergens op een ferry van Duitsland naar Zweden....
Want ik vermoed dat mijn sloffen zweeds zijn. Ik heb uren en uren gegoogled.
En na al die uren op het world wide web denk ik dat mijn sloffen zweeds zijn, omdat ik erachter kwam dat het wol IN mijn sloffen van het Gotland schaf afkomstig is....
En dan zou ik ze gekocht hebben op de ferry naar Zweden toe.
Denk ik....
Na al dat googlen kwam ik maar 1 bedrijf tegen die die dingen had/maakte....


Nu staan er alleen kinderslofjes op....
maar eerder stonden er ook dames en heren maten op.
Met de prijzen.
Jeuj.....

Voor dat geld mogen die dingen ook wel 10 jaar meegaan hoor!
Die prijzen lagen rond de €80!
Maar ja....als je elk jaar 2 of 3 paar Scapino-sloffen moet kopen....á la €9,95 per stuk....
dan zat je al gauw op die €80 natuurlijk...

Maar goed.
Ik wil graag nieuwe Lammfell sloffen.
Want het is nodig.

Mijn sloffen zagen er zo uit toen ik ze kocht. Alleen de mijne zijn donkerbruin met donkerbruin Lammfell.


Mijn sloffen zien er zo uit....
(pas op.....de volgende beelden kunnen schokkend zijn......;)

Van de voorkant....

De achterkant......
....en zie je de mooie krullen?? Na 10 jaar dragen!! Jeuj....daar is menig vrouw jaloers op denk ik.....niks niet pluisig!!

De zijkanten (binnenkant voet)

Zijkanten ( buitenkant voet)

En hier heb ik ze aan.....

Tsja....moet ik nog wat zeggen??
Ik weet het.....het ziet er niet meer uit....
maar jee.....ze zijn zo fijn!!!
En zeg nou eerlijk......

Elk lammetje wil na 10 jaar toch nog een lammetje zijn???