dinsdag 4 juni 2013

Roel

Vroeger....toen ik nog thuis woonde (ergens in de tijd van de pre-historie)
raakte ik gefascineerd door de postbode.
Onze postbode......Roel.....kwam zo ongeveer dagelijks langs....in mijn beleving dan he.
Op een zwarte opa-fiets. Hij had bergen elastieken om zijn stuur....elastieken, die wij als kinderen wel heul stoer vonden. Jeuj...je zal dàt maar aan je stuur hebben hangen zeg.....!
Postbode Roel liep langs elke huisdeur....door zijn stapels post bladerend.
4 Seizoenen per jaar....jaar in, jaar uit.
Zeiknat van de regen.....rode konen van de harde wind.....zwetend van de warmte.....verkleumd van de kou......altijd was daar postbode Roel.

Jaren later, toen ik al eeuwen het huis uit was, kom ik postbode Roel nog regelmatig tegen. Altijd zegt ie "Hoiiii".......ja nog steeds....
En elk jaar....als we bij de haven op Sinterklaas en Zwarte Piet stonden te wachten, groette die ene Piet me altijd bij mijn naam. Tot vol ontzag van mijn  bloedjes van kinderen, die diep onder de indruk waren dat Piet mij......hun mama(!!!)...bij naam kende.


In de ongeveer 30 jaar dat ik uit huis ben....heb ik verschillende postbodes gezien die bij mijn deur langs kwamen.
Altijd trok mijn oog naar die bergen elastieken aan het stuur....behalve toen ik op een boerderij woonde....daar kwam een autootje langs, dus zag ik geen elastieken.
Ik bleef het fascinerend vinden, hoe de postbode door elke weersomstandigheid met zijn volgepakte fiets trouw erop uit ging.
En altijd een zwaai....een grijns.....een groet.

Nu is het 2013...
Mijn kinderen zijn ouder en kunnen zich meer zelf redden....
En ik wilde graag werken...
Niet omdat ik me verveelde....jeemig....nee.....ik verveel me nooit.
Heb veel te weinig uren in een dag zelfs....


Maar het is lastig een baan te vinden wat te combineren valt met mijn meissies.
Ze zitten hier niet in het dorp op school....maar ik kachel elke dag met de auto naar de "grote stad" om ze af te zetten.....en 's middags sta ik er weer.
Dus ik zocht een passende baan.....
Ik heb geen papieren....ja Mavo-4...... whahahahha..........maar daar kom je niet mee aan de bak.
Ik heb 13 jaar achter een omlock-machine gezeten...en kon zo'n 1000 badpakken per dag van elastiek voorzien....maar daar heb ik geen papiertje voor.
Daarna heb ik nog zo'n 1,5 jaar in het magazijn gezeten en bestellingen van diezelfde badpakken klaargemaakt, verpakt en verzonden....bij honderden tegelijk. Maar ook daar heb ik niks van.
En die 2 jaar civiele dienst bij een tbs-kliniek.....tsja.....ook niks....
Ervaringen heb ik wel....maar ik kan er niet mee wapperen zeg maar.......

En nu....als een "oud vel" van 47 jaar...zonder een papiertje.....op zoek naar een baan die ook nog te combineren valt met mijn kinderen en huishouden.

Lastig.....
Heul lastig.........

Tot ik eens aan het googlen was.....en daar iets voorbij zag komen als 
postbezorger.....!
Roel.........elastieken......bladerend door de post.....;dat ging door mijn hoofd.
En ik ging es kijken.

Maar ja.....ik woon in een klein pittoresk dorpje.....zo'n ons-kent-ons dorp......maar ik ken niemand:)
En de banen als postbezorger liggen in dit dorp niet voor het oprapen.
Daar moet je net tegen aanlopen.
En geduld hebben.
Heul veul geduld.
En heul veul geluk..........

Wekelijks keek ik op de site.......
Maar nee.....overal schreeuwden ze zo ongeveer om postbezorgers....
maar hier.....?
Nee.

Tot dat.............
er zomaar ineens.....
zomaar....
vanuit het niets........
een postbezorger werd gezocht
in
mijn dorp!!!!!

Verrèk.........het stond er echt!

Ik heb gesolliciteerd per mail.
Dat moest.
Toen belden ze me direct voor een gesprek.
Dat viel goed dus....
want ik mocht LIVE opdraven voor een gesprek!!
En...
tadáááááá...........

ik was aangenomen!!

Jeuj man.....wat was ik blij!
Ik mocht een "Roel" zijn!!

Ik vond het doodeng.....eeuwig spannend.....maar ik had er zo'n zin in!!

Ik ontmoette mijn collega-postbezorgsters.
Een stel gezellige dames, allemaal van ongeveer uit de prehistorie zeg maar.....
Ik ben ingewerkt....(nog niet alle routes)

En ik heb het geweldig naar mijn zin.

Ik ben tot op het vel natgeregend.......ik heb de neus op het stuur gehad van de straffe wind.....ik heb de kop verbrand van de zon.......
en..........
ik heb elastieken aan het stuur!!!
Hele bergen!!
Maar jee.....wat stinken die dingen zeg.....pfiewww.....
daar is de "romantiek" wel vanaf hoor...;)

Ik vind het geweldig!
Ik ben een heuse Roel.

Ik kende nooit geen drol in het hele dorp.
Ik deed alles in de "grote stad".....dus tsja....
ik ken geen straten. Nauwelijks mensen.....nou zijn die hier ook niet zo heel veel....maar toch...
Namen ken ik niet. Straatnamen van horen zeggen...maar verder...?
Neuh....

En nu....nu ik een Roel ben......
komen de oudjes ff een praatje maken over het weer...ja..niet in de regen hoor....maar zoals vandaag...lekker op de rollator zitten....en een praatje maken met de "postbode".
Een zwaai.....een groet...een grijns.
Een vestje helpen dichtritsen....omdat de wind zo koud is.
Een praatje met een vrouwtje over haar prachtige boerderij.....
Een felicitatie voor een 40 jarig huwelijk, omdat de gigantische stapel kaarten
niet in de brievenbus pasten en ik die maar persoonlijk overhandigd heb...
En ik kon zelfs iemand in een auto vertellen waar die bepaalde straat....incl huisnummer was!!!!

Maar ook de bermen die in bloei komen, bloesems aan de bomen....en er weer af dwarrelen....plassende regen....bijtjes, vliegen....beestjes.....zon, wind, regen....een pony in de wei...koeien met kalfjes, leuke collega's....stinkende elastieken...een lastig hekje....groene gladde stoepen...laaghangende takken....onhandige brievenbussen.....poezen die mauwen als je aan komt lopen....maar ook een blaffende hond die de post uit de bus grist....

Ik geniet.
Ik werk. 
En ik zweet me helemaal de bulten....
maar ik vind het 
G.E.W.E.L.D.I.G.

Ik ben een "Roel"....met bergen stinkende elastieken aan mijn stuur, waar kinderen....ook nu nog.....met grote ogen hebberig naar kijken.
Met volgepakte tassen....
Bladerend door de post.
Door regen, straffe wind, brandende zon....gelukkig nog geen vorst, want dan lag het weer wel helemaal op z'n kont;))

Ik ben postbezorger!!
En ik ben er trots op!


2 opmerkingen:

Patries zei

Super!!
Geweldig leuk geschreven hoor.
Ik hoop dat je het straks ook nog leuk vindt als de sneeuw tussen je wielen vast zit en je bijna niet vooruit komt... :)
Ik vond het ook altijd erg leuk om op straat te zijn, post, pakjes, van alles bracht ik rond. Tot de sfeer op de werkplek waar ik het laatst als postbode werkte zo verschrikkelijk was dat ik het echt allemaal niet meer leuk vond.
En ik had geluk. Mocht bij verhuisservice verder werken. En nu bij pakketservice. Zo heb ik in die 25 jaar ook echt van alles gedaan. Leuk om te lezen dat je het zo naar je zin hebt, het is ook leuk. Zeker al die dingen die je meemaakt onderweg en mensen die je leert kennen. Zo heb ik in de winter al eens met een vrouw aan mijn arm gestaan die niet meer verder durfde te lopen, en haar man om de hoek de auto op ging halen...omdat het zo glad was.
Geniet er van! x

Carla zei

Heerlijk dat je het zo naar je zin hebt. Ik werk op de PG afdeling in een woon-zorgcentrum en als er weer eens nog meer administratieve eisen verplicht worden gesteld, denk ik ook wel eens na over iets anders. Bij de HEMA achter de kassa zeg ik dan tegen mijn collega's, maar postbezorgen lijkt ook wel wat. Op zo'n fiets met een bakkie voorop die je kan laten zakken, zodat je fiets blijft staan...