Sinds kort houden we ons bezig met geocaching.
Geocaching is leuk....nou.....laat ik het zo zeggen; wij vinden het leuk.
Hier in de buurt liggen dus heel veel chaches.
En in heel Nederland.....liggen er zoveel;
Whahahha...had je niet gedacht hè??
Maar 't is echt zo.
Het geeft wel een kick als je iets vind. Op de meest onverwachtse plekken ligt een cache. Op plekken waar je dagelijks komt kan er 1 liggen.
Het is de bedoeling dat je ze heel "sneaky" pakt....je naam in het logboekje schrijft plus de datum en tijd, dan stop je het boekje weer in de koker/potje/doosje/blikje of waar het ook inzit en weer exact terug legt op de plek waar het lag. Ongezien door andere mensen. Want het is de bedoeling dat de caches daar blijven liggen. Sommigen liggen er al jaren. Worden onderhouden door vrijwilligers of door de eigenaar.
Als je een cache hebt gevonden registreer je dat op de site.
Het is geweldig leuk om te doen. Je kan het alleen doen....maar ook als groep.
Wij hebben ons aangemeld als Team Sixpack.
Wij zijn tenslotte met ons 6-en.....de kinderen vinden het leuk om te doen.
En het is wel een sport als wij ergens komen met 4 van die langharige blonde meiden en dan ongezien een cache zien te loggen.
Gisteravond waren we met z'n 2-en op stap, Hans en ik.
De avond ervoor wilden konden we 2 caches niet zoeken omdat er mensen waren. Dan kan je niet ongezien zo'n dingetje gaan zoeken.
Dus gisteravond gingen we terug. En met succes. De 2 waren al gauw gevonden.
We waren snel klaar en besloten nog 2 caches, die in de buurt lagen op te zoeken.
Grensgevalletje 19 vonden we en toen door naar De poort van Drente.
We reden langs boerenweggetjes....overal lag gras te drogen in de weilanden....de zon scheen.....maisvelden waren knetterknalgroen.....koeien stonden loom te staren in de verte...boerenslootjes met dobberende zwanen.....zoemende mugjes.........de wereld lag stil in de zwoele avond.
Onze GPS stuurde ons over voor ons totaal onbekende wegjes. Hoewel we er in de buurt wonen kwamen we hier nooit.
De geuren van gras....zomer......en mest......
Het platteland.
De GPS bracht ons op een landwegje....tussen een sloot en een weiland....eigenlijk was het een karrespoor......die doodliep.
Nog es de GPS gecheckt.....maar ja....hier moesten we toch echt zijn....
Daar....ergens.....moest de Poort van Drenthe liggen.
Wij zagen grasland....koeien....slootje....en in de verte wat bomen.
Maar heej.....ook een paaltje wat aanduidde dat er een wandelroute dwars door het land liep. Dus ja.....je mocht er wel komen dus.
Wij volgens onze GPS en lopend over een vaag spoor.....langs de sloot
met de GPS in de hand liepen we naar waar de cache moest liggen.
We vonden hem uiteindelijk, schreven onze naam in het logboekje
en keken nog even rond. Het is er prachtig. Maar 5 km van ons huis en ik ben er nooit geweest. Had er nog nooit van gehoord zelfs.
In de zomeravondzon toverde het licht een sprookjesachtige sfeer.
Maar we moesten nu toch echt terug.
Het was 21.15 uur....
We gingen hetzelfde wegje terug.....
Toen we bij de auto kwamen gingen we toch even kijken bij de picknicktafel die daar stond.....aan het begin van het wandelpad.
De tafel stond afgeschermd door 2 schuttingdelen die haaks op elkaar stonden.
Heej...dat is wel lekker voor de wandelaars....hier in nowhere-land.....
We liepen erheen....
En wat we zagen.......daar werden we even stil van.
Want daar....in het midden van de weilanden
Bij de koeien....stond dit....
Een koelkast, een picknicktafel en een parasol....met aan de schutting
geprikt een prijslijst
We maakten de koelkast open.....
En daarin lagen flessen water, suiker, poedermelk, oploskoffie, thee, bekers en weet ik wat meer. En er was een waterkoker. Je kon daar ter plekke een vers kopje thee zetten!!
Er was een schrijfblok
bomvol geschreven met namen, teksten en reacties van de honderden en misschien nog wel meer, volkomen verraste mensen die daar, onderweg op hun Pieterpadroute.....of aan het cachen waren.....en deze vorm van naastenliefde....van puur vertrouwen.....op hun pad tegenkwamen.
Het schrijfblok was vol......maar ook de koelkast was helemaal volgeschreven.....
en ook op de schutting....de schutting bedoeld tegen de wind....was tekst geschreven
Er hing een oude collectebus aan een touwtje aan de schutting. Dat was de kassa....
Wij werden er stil van. Daar.....midden in het land...naast de koeien....een sloot.....en gemaaide velden.....
stond een klein 5 sterren plekje.
Hier kan geen luxe resort tegenop.
Geen luxe hotel.
Geen luxe restaurant.
Niks van dat alles.
Dit gaat om pure goedheid.
Van boer'nluu....
gebaseerd op vertrouwen en en naastenliefde.
Petje af voor deze mensen!!!!
3 opmerkingen:
Ja dat zouden wij ook nog ooit eens gaan doen, caches zoeken..nooit niks van gekomen, wie weet in de vakantie ook eens. Het lijkt me leuk!
Maar die koelkast...geweldig gewoon!!!
groetjes Patries
Moet je echt doen....tis leuk....en je komt op de meest onverwachtse plekken iets tegen. We vonden een cache op een plek waar Majken zeer regelmatig komt als ze een rit met de paarden en wagen maken. Ze was stomverbaasd....dat daar een cache lag......hahaha....
Wat leuk, ik ken het zo niet maar dit klinkt wel heel leuk en bijzonder! En dat plekje...nou ja dat is wat je zegt: puur en uniek!
Groetjes, Jacqueline
Een reactie posten