2 Jaar geleden zag ze hen.
Anna en Senna.
Van het Junior Songfestival.
Ken je ze??
Ze wonnen met het liedje My Family.
Ken je ze niet??
Kijk....dit zijn ze....
Silje was verkocht.
Sowieso van het Junior Songfestival.....
Sowieso van het Junior Songfestival.....
Maar sinds die tijd ook van een viool.
Ze was gefascineerd door de roze viool van Anna.
Ze vond het geweldig. Ze kon er geen genoeg van krijgen.
En vanaf die tijd praat ze over een viool.
Ze wil een viool.
Ze wil leren spelen op een viool.
Dat was haar wens.
Elke keer praatte ze erover. Elke keer luisterde ze naar het liedje van Anna & Senna.
En naar alle andere liedjes van het JSF.
Ze kent ze ook allemaal....ze weet alles van het JSF.
En niet alleen van dit jaar of van 2 jaar terug....nee.....
van alle jaren.
Wie won.....waar het Eurovisie Junior Songfestival dat jaar was....wie dáár won...
Ze weet zelfs van de Nederlandse deelnemers waar ze wonen, welke hobby's ze hebben, hoe hun broertjes en zusjes heten....ja....van sommigen zelfs welk werk hun vader doet.
Ze zoekt het allemaal uit op YouTube.
Luistert naar interviews, leest alles op de JSF-site.
En ze is zich gaan interesseren voor muziek.
Ze zingt graag....veel....schrijft liedjes.....maakt dansjes...en oefent optredens voor ons als publiek.
Ze kent heel veel muziek. Is op de hoogte van artiesten waar ik bij god nog nooit van gehoord heb. En ze kent de teksten.
Regelmatig klapper ik met de oren als er een liedje voorbij komt op de radio, die zij gewoon meezingt.
En als ik vraag hoe zij die kent...
"nou gewoon.....van mijn laptop.....".
Haar interesse kent geen grenzen.
En ondanks dat ik stiekem hoopte dat de viool-wens over zou waaien, gebeurde dat niet.
Tuurlijk heb ik me verdiept in het viool-gebeuren.
Maar jeej....dat is van de pot gerukt hoe duur die lessen zijn!!
Dat is toch gewoon niet meer leuk!
Je moet verdorie hopen dat je kind a-muzikaal is want dit is toch absoluut niet op te brengen????
Dus we hoopten dat het zou overwaaien.
En we hoopten....
En we hoopten.....
Na de zwemles mocht ze kiezen welke sport ze wou doen.
Ze wilde geen sport.
Ze wilde vioolles......
Na nog weer eens zoeken naar een goedkoper alternatief voor vioolles, besloten we haar uit te leggen dat we dat toch echt niet konden betalen.
Dat begreep ze.....en ze koos voor Skeeleren.
Uiteindelijk bleek skeeleren niks.
Met haar adhd kon ze de drukte en het gevlieg op de baan niet hanteren.
Ze raakte volledig gestresst en in paniek.
We besloten te stoppen en ze vroeg of we het dan NU konden betalen.....
Vioolles.....
Nee meisje....
Maar we konden haar wel de basis geven.....namelijk blokfluitles.
Dan zou ze in ieder geval de noten leren.
Muziek leren.
En na een 2 jarige cursus zou ze, als ze dat dan nog wou
kunnen kijken of ze nog een ander instrument wilde leren.
Ja dat wilde ze!
Viool!
Na wat zoeken en vragen kwamen we uit bij Jan Potgieter.
Vriendelijk man...beetje Paulus-de-Boskabouter-tiepje.
Hij was niet duur. Gaf les aan kleine groepjes van 5 kinderen ongeveer.
En hij wilde Silje wel lesgeven.
Silje vind het geweldig!!
Helemaal super.
Elke week gaat ze naar blokfluitles. Elke dag oefent ze haar huiswerk.
Elke dag zonder aansporen van mij.
Elke dag uit zich zelf.
Ze gunt zich geen tijd voor een beker drinken uit school...
Nee......eerst oefenen.
Elke dag doet ze haar oefeningen 3x.
En als ze moeilijk zijn doet ze het nog een keer.
En soms moet ze huilen met de les. Omdat het zo druk is in haar hoofd en ze niet kan concentreren.
En dus fouten maakt.
Jan vind haar verschrikkelijk goed en is bereid, als het druk blijft in haar hoofd, om Silje privéles te gaan geven. Elke week.
Silje is gedreven.
En hij ziet dat.
Ze pakt het op....zet heel erg door als het niet direct gaat....
Want ze zal en moet het leren.
Want ze wil viool leren spelen....dus moet ze eerst de noten kennen.
Haar wens voor een eigen viool bleef.
Ongeacht of ze er op spelen kan of niet.
Op onze woorden dat het geen zin heeft, omdat ze geen les heeft of er zelfs maar een liedje op kan spelen had geen enkele invloed.
Ook de hoop dat het zou overwaaien zakte langzaam de bodem in.
We zijn nu 2 Junior Songfestivals verder.
Haar wens is gebleven.
Ze leert muziek.....leert noten.
En ze wil nog steeds een viool.
13 Oktober was ze jarig. En op haar lijstje stond een viool.
Maar ze kreeg een fiets, want die had ze nodig. En die wilde ze ook;)
Maar ze kreeg ook verjaardagsgeld.
Vorig jaar ook.....
En ze krijgt elke week zakgeld.
"Ik heb gespaard mama........ik ga een viool kopen!!!"
Het is mijn geld!!!
Ik haalde diep adem om er (weer) tegen in te gaan.....
Maar toen riep een stemmetje binnen in mij....
"en nu hou je op.....het is háár geld....ZIJ wil dit!!!!.......het gáát niet over Jeanet......het gaat echt niet over......"
Ik keek mijn meissie aan.......
En we gingen samen op de laptop kijken naar een viool.
En zij koos een viool.
Een echte viool.
En ze betaalde de viool met haar eigen geld!
Omdat zij dit wilde....
al jaren.....
En omdat ik zie hoe gedreven ze is....met haar muziekles.
Hoe vasthoudend ze hierin is.
Silje heeft een viool.
Paars!
Ze kan geen liedje spelen....maar ze zet My Family op.....van Anna en Senna....op You Tube...
En speelt mee met Anna.
Ze luistert.
Ze kijkt.
Ze bekijkt hoe ze de strijkstok moet vasthouden.
Eindeloos probeert ze.
Eindeloos geeft ze een viool-optreden....
Ze is er intens gelukkig mee.
Nee, ze kan er nog niet op spelen zoals het hoort....
Maar ze leert er wel mee omgaan.
En Silje kennende leert ze zichzelf wel degelijk een liedje aan.
En Silje kennende heeft ze straks...na 2 jaar blokfluitles van Jan,
nog diezelfde wens die 2 jaar geleden begon....
Leren viool spelen.
Ik ben er van overtuigd dat ze het gaat doen.
Hoe.....dat weet ik nog niet.
Hoe.....dat weet ik nog niet.
Máár....ze heeft haar viool.
Zij laat zelf haar wensen uitkomen, zo gedreven is ze.
Zij heeft zich voorgenomen om te leren viool spelen.....
en dat gaat ze DOEN!!
Zeker weten!
