Eerst was er

Harde Neus.

Harde Neus kwam in haar leventje toen ze haar het meeste nodig had.

Dat was 4 jaar geleden. Tijdens de feestweek van 2008.

We zaten in een geweldig moeilijke tijd.

In een ongelofelijk zware tijd.

En zij was bijna 4.

Tijdens de feestweek van dat jaar werd Harde Neus gegrepen

met de Lucky Cranes.

Een geldverslindende, flikkerende kermis-attractie.

Geld erin.....en met meer dan geluk haalde je er een beessie uit.

En méér dan geluk had hij.

Hij greep een toen nog naamloze Harde Neus.

Een pluchen chiuaua.

Met enorme roze gevoerde oren met witte pluimpjes.

En een zacht roze jasje aan.

Alsjeblieft meisje....deze is voor jou.

Het meisje greep intens gelukkig haar Chiuaua en liet haar nooit meer los.

Ze kreeg de naam Harde Neus.

Want Harde Neus....uhm....had een uh......harde neus.

Zo simpel is het.

Harde Neus werd belangrijk voor haar.

Elke nacht slaapt Harde Neus in haar armen.

Altijd.

Elke nacht zijn ze samen.

Maar ook als ze ziek is...of verdrietig....of gewoon moe op de bank ligt.

Stervensbang was ik dat Harde Neus kwijt zou raken.

Of kapot.

Elk los naadje naai ik zorgvuldig weer vast.

Zo min mogelijk werd ze gewassen....want stel je voor.....

Elke kermis zocht ik stiekum of er ergens nog een Harde Neus hing

tussen al die flikkerende lampen en knuffels in schreeuwende kleuren.

Maar nooit vond ik er één. Nooit.

Deze week is het weer feestweek.

4 jaar later.

Het meisje is nu bijna 8.

En we zijn in rustig vaarwater gekomen. Ons leventje staat weer stevig op de rails. En we zijn gelukkig.

Ook zij.

Harde Neus is nog steeds haar lieverd en nog steeds verschrikkelijk belangrijk.

Ook deze week waren we op de kermis.

En ook daar speurde ik weer naar een Harde Neus.

Maar ook nu hing was er geen Harde Neus tussen de flikkerende lampen en de  knuffels in schreeuwerige kleuren.

Vanmiddag liepen we het dorp in. Er was braderie en rommelmarkt.

Het was guur en regenachtig....er zaten weinig kinderen die hun spullen kwijt wilden....maar toch.....we zagen een paar kleedjes en groepjes kinderen zitten in de sputterende regen.

We kwamen bij het eerste kleed......

Ze sprong naar vóren......"Kijk mam!!!!"

"Kijk dan....!!!!"

"Daar ligt een Harde Neus!!"

Mijn ogen speurden....en verrèk.....tussen de bult knuffels staken 2 enorme roze oren met 2 even enorme pluimen er bovenop.

Een echte Harde Neus!!

Met een kek en trendy geblokt jasje met een bontrandje.

Oooohhhh wat gaaf.....en wat stuiterde het wicht!!

Zo blij verrast!!

Ik vroeg wat ie kosten moest.

En het meisje noemde het enorme bedrag van....

*

*

*

*tromgeroffel*

*

*

*

20 hele centen!!

Verkocht!!

Onmiddellijk!!

Het wicht wist gelukkig niet dat ik er ook 5 euro voor neergelegd zou hebben....

maar goed......je moet ook niet alles willen weten in je leven.....toch??

Met een intens gelukkig meiske naast me gingen we verder.

We speurden kleedjes af naar nog een giga-koopje....

maar nee.....hier bleef het bij....

dachten we...

We kochten een wafel met vers fruit en slagroom.

En een oliebol en Berlinerbol.

En we kwamen nog een pindakaaspot-huisje tegen...voor home-made bedrag van 5 euries!! Oerstevig....geimpregneerd en geen waaibomen-hout!

We brachten een verloren hondje weer naar zijn baasje....maakten een babbeltje met de Fjordenbaas....en slenterden weer richting huis.

Nog even één keer kijken bij dat andere kleedje...dáár....

En daar zat die ander.......

Weer enorme roze oren.

Maar géén jasje.

En geen pluimen.

Maar het was er wel één!!

Nòg een Harde Neus!!

En hij kostte maar 10 cent!!

Ook hij werd innig geadopteerd door mijn meisje.

"Nu is Harde Neus nooit meer alleen mama.....nooit meer".

Ze is zó blij.

Drie Harde Neuzen.

Zomaar.

Totaal onverwachts.

Ik zal altijd blijven speuren naar nog een Harde Neus,

dat zit er helemaal in gebakken. Net zoals ik blijf speuren naar een Bamse.

Al 10 jaar.

Maar Harde Neus is in elk geval niet meer alleen.

Nooit meer......