Vanochtend wilde de auto niet starten....^&%$#@!#$%......dus gingen we op de fiets. Oef......en ik had al eens beloofd dat we op de fiets naar school zouden....maar als ik geweten had dat dat moment vanochtend zou zijn, had ik gisteravond niet 4 kilometer hardgelopen....of hoe je dat ook zegt.
Want...tsja.....naar school fietsen is zo ongeveer 9 kilometer denk ik. Tenminste......naar de stad staat hier in ons pitoreske dorp aangegevenals 7 heule kilometers. Maar ja.....dan ben je in de stad....wij moesten naar de andere kant van de stad. Uiteindelijk waren we 20 minuten te laat op school....
Daarna vlug weer naar de stad gefietst, want we hadden nog een verjaardag van een gezellige twins, dus er moest nog een kadootje in 2-voud geroggeld worden. Ook nog een paar bolletjes......en toen weer als de sodemieter naar huis.....want ik had geen jas mee.....eigenlijk niks...en de lucht trok wel errug dicht....
Toen bedacht ik me dat ik wel eens langs de andere kant van de stad terug kon fietsen....dat leek toch véél korter als je in de auto zat en langs dat smalle wegje reed.......
Dus hoppa......wéér over de brug....de paden op......de bossen in......
maar omg.....wat ging ik hier de mist in!! Wat een wind. Wat een ongelofelijke kutwegjes!! Van die bolle, ronde weggetjes....met van die hobbelige klinkertjes, je weet wel....van die landelijke.....met gras ertussen...en mos....oh oh oh wat woon ik toch landelijk!!
Eindelijk zag ik ergens een paddestoel staan....yes....een reden om af te stappen....ik hijgde als een post paard man! En wat bleek....daar op die paddestoel, op dat kleine weggetje naast de grote weg waar we elke dag langsrijden met de auto, je weet wel...die zo kort LEEK......op die paddestoel stond dat ons pitooreske dorpje nog slechts 6,5 kilometer was!
Mijn moed zakte accuut in mijn teenslippers.....en ik smste mijn hubbie maar even dat ik zo lekker op de fiets zat...ernstig medelijden met mezelf te hebben.
Afijn......in gezwinde spoed hees ik mijn kont weer op het zadel.....en ging met frisse tegenzin verder.
Al met al duurde het een kleine 3 kwartier eer ik thuis was. Mijn benen knikten....mijn kop klopte van de wind. Ik ga daar ècht van z'n lang zal ze leven niet meer langs. Dat was zo'n wegje waar je elk moment van die mensen uit de bossen ziet komen....bbrrr.......
Ik heb me opgefrist.....jassen in de fietstas gedaan....en koffie gezet....want ik moest zo weer naar school.
Tegen half 12 hees ik me weer op mijn stalen ros. Ik met de wind in de rug was ik in een klein half uur in de stad. Nog gauw wat vruchtenhartjes gekocht voor bij de kadootjes......en toen weer over de brug.....naar school.
Ik had ondertussen besloten dat we eens gek gingen doen.....LUNCHEN bij de Mac....want ik vertikte het om in het zadel te blijven zitten....màn...mijn kont was zowat ingesleten!
Met een blij verrast meiske naast me, trapten we naar de Mac. Waar we heerlijk de verloren caloriëen er weer aan aten....tsja....je kan die mensen toch niet laten zitten met al die EK menu's???
Met een volle buik togen we naar de twins....waar ik neerzeeg op een stoel en me tegoed deed aan koffie!! Héérlijk...daar was ik ernstig aan toe.
Mentaal bereidde ik me voor op de terug weg.....het waaide nu wel stevig hoor!!!
Rond de klok van 3 had ik genoeg moed bij elkaar geschraapt om weer op de fiets te gaan zitten. En ja hoor......wat een wind!! Recht voor de plaat voor!!
En ik was al zo moe.....en mijn nek deed zeer.....mijn benen....eigenlijk alles....maar weer moesten we zo'n 9 kilometer......
En dat kleine meiske naast me....op dat kleine fietsje....kletste...praatte....en trapte 3x zo hard als ik......en was helemaal blij dat we op de fiets naar school waren geweest.....
Na een uur fietsen waren we eindelijk.....eindelijk thuis. Ik ben helemaal stuk. Echt totaal stuk.
Maar dat meissie??? "Mam......wanneer gaan we weer op de fiets???"
"Nou lieverd....daar moet ik eerst ff over nadenken....máár......liever niet op woensdagochtend....
Morgen maar niet rennen denk ik.....'k geloof dat dit ouwe vel eerst maar moet uitrusten.....
1 opmerking:
Maar toch......je hebt het geflikt! en ik denk dat je blij bent voor je meissie dat zij het zo leuk vond. En jij.... eerst maar eens uitrusten dan kun je er wel achteraf van genieten. denk ik...........
anneke s
Een reactie posten